"Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto wierzy we mnie, choćby i umarł, żyć będzie na wieki" (J 11, 25-26).


Za naszych zmarłych módlmy się:

Wieczny odpoczynek racz im dać Panie. A światłość wiekuista niechaj im świeci. Niech odpoczywają w pokoju wiecznym. Amen.


W skrócie

Pogrzeb katolicki nie powinien być głównie ceremonią kwiatów i wieńców, ale liturgią modlącego się Kościoła za zmarłego odprowadzanego do grobu i oczekiwania na zmartwychwstanie. Powinien on również być modlitewnym wsparciem jego oczyszczającej się duszy oraz pokrzepieniem bólu rozstania rodziny pogrążonej w żałobie. Dlatego dobrze jest, gdy wierzący uczestnicy pogrzebu z czystym sercem, po wcześniejszej spowiedzi, przystąpią na Mszy pogrzebowej do Komunii Świętej.


KROK PO KROKU


Krok 1

Po stwierdzeniu zgonu przez lekarza należy udać się do Urzędu Stanu Cywilnego kompetentnego dla miejsca, gdzie nastąpiła śmierć. Urząd sporządzi akt zgonu i wystawi dokumenty potrzebne do przeprowadzenia pogrzebu (karta zgonu i odpis skrócony aktu zgonu).

 

Krok 2

W celu ustalenia religijnych formalności pogrzebowych należy udać się do kancelarii parafialnej. Jest to możliwe nawet o porze nietypowej, jednak wówczas warto wcześniej zatelefonować (
24 261 81 89 lub 502 497 934
), aby wiedzieć, czy duszpasterz będzie w danej chwili dostępny.

Do kancelarii parafialnej potrzebne są dokumenty:

  1. Pozwolenie na pogrzeb od proboszcza parafii, na terenie której mieszkał zmarły, informujące o sytuacji religijno-moralnej osoby zmarłej (w przypadku osób nie należących do parafii Góra).
  2. Karta zgonu – wystawia ją lekarz, potwierdzający zgon. Część karty zgonu wypisaną przez Urząd Stanu Cywilnego przeznaczoną dla administracji cmentarza należy dostarczyć do kancelarii parafialnej, gdzie karta pozostanie w archiwum. Bez karty zgony nie wolno pogrzebać zmarłego!
  3. Akt zgonu – sporządzony przez Urząd Stanu Cywilnego na podstawie karty zgonu. Akt zgonu należy dostarczyć do kancelarii parafialnej jedynie do wglądu.
  4. Zaświadczenie o przyjęciu sakramentów świętych. Jeśli to możliwe, osoba wierząca powinna przed śmiercią przystąpić do sakramentów świętych (sakrament pokuty, namaszczenie chorych, Komunia święta). Fakt ten powinien poświadczyć szafarz tych sakramentów (np. kapelan szpitala) lub ktoś kto ma wiedzę na ten temat.

W kancelarii, po modlitwie za duszę zmarłego, duszpasterz sprawdza jego dane w kartotece parafialnej i na podstawie dokumentów sporządza wpis do parafialnej księgi zmarłych. Następnie wspólnie z rodziną i zakładem pogrzebowym ustala termin i godzinę pogrzebu. Jeśli duszpasterz nie znał osoby zmarłej, może spytać o kilka danych z jej biografii, pomocnych do krótkiej wzmianki o niej podczas mszalnej homilii (np. sytuacja rodzinna zmarłego, prace którymi się zajmował, cechy charakterystyczne).

Następnie zwięźle omawia się z rodziną przebieg ceremonii pogrzebowej. Przed Mszą świętą istnieje możliwość dostarczenia (do konfesjonału lub zakrystii) kartki z pożegnaniem, na której czytelnie zostaną wypisane osoby (z rodziny, przyjaciół, bliskich i uczestników ceremonii) w jakimś logicznym porządku. Te osoby w imieniu zmarłego kapłan pożegna, wyczytując je. To zwyczaj ludzki, akceptowany w tej części Polski. Nie polega on jednak na deklamacji poezji ani na snuciu refleksji o zmarłym, a wyłącznie na odczytaniu wyżej wymienionych osób.

W dalszej kolejności duszpasterz powinien przypomnieć, aby wierzący uczestnicy pogrzebu (jeśli to możliwe) zadbali o stan łaski uświęcającej. Do spowiedzi można przystąpić w najbliższych dniach, jak również na pół godziny przed Mszą świętą pogrzebową. Ponadto duszpasterz informuje, że wśród uczestników Mszy świętej pogrzebowej zbierana będzie dobrowolna składka przeznaczona na ufundowanie Mszy świętych za zmarłą osobę. Pisemny harmonogram tych Mszy świętych rodzina zmarłej osoby otrzymuje w zakrystii w najbliższą niedzielę po pogrzebie.

Na koniec wypada złożyć ofiarę, która jest przeznaczona na potrzeby parafii, utrzymanie kapłana, udostępnienie kościoła oraz wywóz śmieci z pogrzebu. W parafii Góra wynagrodzenie pracowników (organisty i kościelnego), w wysokości podanej przez duszpasterza, regulowane jest przez rodzinę zmarłego osobno z każdym z wyżej wymienionych pracowników. Natomiast duszpasterz wydaje pisemne zaświadczenie o poniesionych kosztach pogrzebu w parafii, sumując i wyszczególniając poszczególne koszty.

Jeśli dyspozycja grobem lub prolongata miejsca na cmentarzu wymagają aktualizacji, to powinno się również przy tej okazji uregulować powyższe sprawy. Kancelaria parafii wydaje stosowne zaświadczenia (§ 10 Regulaminu cmentarza).

Gdyby (według woli rodziny) pogrzeb miał się odbyć w innej parafii, wówczas w kancelarii wystawia się pisemne pozwolenie z ewentualnymi uwagami o sytuacji religijno-moralnej osoby zmarłej.

 

Krok 3

Zgodnie z piękną tradycją, bliscy osoby zmarłej otaczają ją modlitwą, która trwa od zgonu do pogrzebu. Niegdyś, gdy do pogrzebu zwłoki pozostawały w domu, były to tzw. „puste noce”, w czasie których gromadziła się rodzina i sąsiedzi, wspominając zmarłego, śpiewając okolicznościowe pieśni i modląc się o jego zbawienie. Współcześnie zwykle bliscy spotykają się wieczorami na modlitwie różańcowej np. w kaplicy domu pogrzebowego.

 

Krok 4

Przed pogrzebem bliscy osoby zmarłej (ci, którzy mogą to uczynić) powinni przystąpić do sakramentu pokuty. Można to zrobić w dniach poprzedzających pogrzeb lub w kościele pół godziny przed Mszą żałobną.

 

Krok 5

Przed Mszą świętą w kościele ktoś z rodziny lub inna osoba może poprowadzić modlitwę różańcową lub wierni mogą się przygotowywać do Mszy świętej w modlitewnym milczeniu. Msza święta odprawiana przy okazji pogrzebu jest składana jako dziękczynienie za każde dobro w życiu osoby zmarłej, jako przebłaganie za jego słabości i grzechy oraz jako pokrzepienie w bólu rozstania dla najbliższych. Podobnie jak w wielu parafiach, również i w naszej, podczas Mszy świętej pogrzebowej zbierana jest dobrowolna składka przeznaczona na ufundowanie Mszy świętych za zmarłą osobę. Pisemny harmonogram tych Mszy świętych rodzina zmarłej osoby otrzymuje w zakrystii w najbliższą niedzielę po pogrzebie.

Po Mszy świętej następuje wyprowadzenie zmarłego/zmarłej do samochodu i przejazd pod bramę cmentarza. Respektujemy ZAKAZ PRZEJŚCIA PO DRODZE KRAJOWEJ BEZ ZGODY I OCHRONY ODPOWIEDNICH SŁUŻB! Pod bramą cmentarza formuje się kondukt, a po dojściu do grobu odprawiana jest ostatnia stacja pogrzebu i pochówek. 

W niedzielę podczas bieżących informacji podawana jest też uczestnikom Mszy św. informacja o zmarłej osobie, po czym następuje modlitwa o zbawienie jej duszy.

Ludzie wierzący powinni podczas pogrzebów zamiast mnóstwa kwiatów (zwłaszcza sztucznych, nieekologicznych), pełniących rolę dekoracyjną jedynie przez chwilę, przeznaczyć jakąś część swego funduszu na najbardziej potrzebne zmarłemu Msze święte.


CZĘSTO ZADAWANE PYTANIA:

Kto może być pochowany po katolicku?

Czy ksiądz może odmówić pogrzebu?

Czy z racji pogrzebu można jednorazowo przystąpić do spowiedzi i Komunii świętej, gdy ma się ku temu przeszkodę (np. życie w związku niesakramentalnym)?

Czy dziecko nieochrzczone (np. poronione) może zostać pochowane po katolicku?

Czy zarządca cmentarza katolickiego może odmówić pochówku na cmentarzu osobie niewierzącej lub innego wyznania?